Sunday, September 26, 2010

Эрвээхэй ба хүүхэлдэй

Хүүхэлдэйн нэг үзүүрт бяцхан нүх гарч эрвээхэй дотроос нь гарах гэж хичээж байлаа. Хөөрхий эрвээхэй бяцхан нүхээр гарахыг хичээн шаргуу оролдож байгааг нэг хүн хэдэн цаг ажиглан харж суужээ.
Эрвээхэй ядарсан бололтой хэсэг намжив.
Зүтгэсээр байгаад ядраад за одоо ингээд больё гэж байгаа юм шиг санагдахад нөгөө хүн эрвээхэйд туслахаар шийдэв. Тэгээд нөгөө хүүхэлдэйг нь хайчлаад томоос том нүх гаргажээ. Эрвээхэй ч гараад ирэв. Нөгөө хүн эрвээхэйг ажигласаар байлаа. Учир нь далавч тэнийж биеэ дааж нисэх хэрэгтэй байсан юм.
Гэвч бодсон шиг нь болсонгүй ээ… Эрвээхэйн далавч хэзээ ч тэнийсэнгүй, нисч чаддаггүй хэвээр үлджээ.
Тэр хүний буруу байж. Эрвээхэй хүүхэлдэйнээсээ гарахын тулд тэр давааг зайлшгүй давах ёстой байсан юм. Учир нь тэр жижиг нүхээр багтаж гарах үед биеэс нь ялгарах шингэн далавчийг нь тэтгэж, нисэх хүчийг өгдөг юм байна.
Бидний амьдралд тохиолддог зарим хүндрэл бэрхшээлүүд хэцүү зовлон мэт санагдаж байгаа ч даван туулсаар илүү сайн юманд хүрдэг. Хэрэв бих юм ямар ч хүндрэлгүйгээр бүтдэг байсан бол амьдрал гээч нь утгагүй болохоос гадна бид маш сул дорой болох байсан юм.

Хэзээ ч нисч чадахгүй гэсэн үг

Бурханаас хүч хүслээ
Хүчтэй болохын тулд хүндрэл хайрласан юм.
Мэргэн ухаан хүслээ
Шийдвэрлүүлэх гэж асуудал өгсөн юм.
Баялаг хүслээ
Ажил хий гэж оюун ухаан, хүч чадал өгсөн юм.
Эр зориг хүслээ
Даван туул гэж аюулыг өгсөн юм.
Хайр хүслээ
Тусалж бай гэж зовж буй хүмүүсийг өгсөн юм.
Сайн үйлс хүслээ
Надад боломжуудыг өгсөн юм.
Хүссэн бүх зүйлээ авч чадаагүй ч
Хэрэгцээтэй бүх зүйлээ авч чадсан юм би.

No comments:

Post a Comment